Wat is ego / pijnlichaam? Kun je het loslaten? [41 Tips & Inzichten]

Wat is het ego eigenlijk, en waarom gedraagt het zich soms ongewenst? Hoe kun je het oplossen, loslaten of genezen? Je zou ook wel het woord ‘pijnlichaam' kunnen gebruiken als je het over ego hebt. Via dit artikel kun je meer inzicht krijgen in het (helen van het) pijnlichaam.

De term ‘pijnlichaam' – bekend geworden door auteur Eckhart Tolle – is een synoniem voor ego.

|1| Inzicht | Wat is het ego/pijnlichaam?

Om de vraag ‘Wat is het ego' te beantwoorden, is het zinvol om eerst te kijken naar wat het eigenlijk wil. Het ego wil altijd opvallen, speciaal zijn, macht hebben, in controle zijn, afstand creëren, oppositie, vijanden, en nóg meer van dat allemaal. En zelfs als het daarin slaagt, wil het altijd méér.

Het ego wil daarnaast altijd iets van andere mensen. Het heeft altijd een verborgen agenda, een gevoel van ‘niet genoeg', ‘onvoldoende' en ‘gebrek'. Het gat tussen ‘ik wil' en ‘wat is', is een constante bron van irritatie.

‘En hoe pas ik in de wereld? Wat is mijn plaats erin? En ik dan?' Dat zijn belangrijke vragen voor het ego.

Laten we doorgaan met wat snelle definities. Het ego is een foutieve zelf, gecreëerd door onbewuste identificatie met het denken. Het denken is niet wie je bent, maar het denken is je ego. Een spookbeeld van wie je bent.

Daarnaast is ego ook: toekomst en verleden. In de toekomst zoeken naar een verlossing of vervulling, en overleving veiligstellen. Voor het ego bestaat het nu namelijk niet, alleen het verleden en de toekomst.

We zijn verslaafd aan de drug van goedkeuring, waardering, aandacht… Het gaat er niet om geliefd te zijn, maar om lief te hebben.

Het ego is een illusie, en het creëert illusies die het ook nog eens zelf in leven houdt. En het listige is: het zit ook in miljarden anderen hoofden. Je bereikt de top in de ogen van de wereld én het zit in je hoofd. Het feit dat het in miljoenen andere hoofden zit, verandert niets aan het feit dat het een illusie is.

Iedereen loopt met een ego. Dat lijkt normaal. Iedereen zal je zeggen dat je gek bent geworden als je je ego loslaat.

Het ego is het idee (concept) van onszelf, het beeld van onszelf. Dus het is niet onszelf. Niet meer dan dat je nat kunt worden in het woordje ‘water'. Niet meer dan het idee van een boom, wat geen boom is.
– Alan Watts

Laten we weer een andere invalshoek nemen voor de vraag: ‘Wat is het ego?' Het ego is een geconceptualiseerd gevoel van ‘ik' en dat zorgt voor afgescheidenheid. ‘Dit ben ik, dit is mijn grens, daar zijn de anderen, en wij zijn niet een.' Omdat het ook constant in angst is, wil het ook bescherming bieden aan dit foutieve gevoel van ik, dus het ego is constant in aanspanning, fysiek en psychologisch.

Het ego samengevat in 1 woord? Angst.

|2| Inzicht | Het ego wil gelijk hebben, vergelijken en gescheiden zijn (van succes)

Een ander bekend verschijnsel van het ego is dat je steeds gelijk wil hebben. Ongelijk hebben was gelijk aan dood gaan voor onze voorouders. Daar komt de dwangmatige behoefte vandaan om gelijk te halen in een discussie, je stelling te verdedigen, en jouw waarheid te verkondigen. Dat komt voort uit angst. Het is een vorm van geweld.´Nee, jij hebt het fout. Ik weet het beter.´

Wanneer je je superieur of inferieur aan iemand voelt, is dat je ego.

Het ego vergelijkt zich ook constant met anderen:

• Vergelijken met…
• Beter dan…
• Niet zo goed als…

Het ego wil ook geen succes, liefde, verbinding en alle andere mooie dingen. Het ego zegt bijvoorbeeld:

• Het kan niet gebeuren.
• Het gaat niet gebeuren.
• Het is niet te vertrouwen.
• Het is niet goed.

Betekent dat dan dat we ons altijd maar moeten inhouden? Zo zwart-wit is het niet. Je kunt natuurlijk wel uitdrukken hoe je je voelt en hoe je over iets denkt. Het gaat er meer om of je dat vanuit ego-identificatie doet, of vanuit je echtheid (en je echtheid is altijd vriendelijk).

Verlegenheid is: angst voor afkeuring en kritiek. Want die afkeuring en kritiek zorgen voor een verkleining van het gevoel van ‘zelf'.

Maar goed, dit artikel is niet voor niets zo lang: we gaan dit uitgebreid verder onderzoeken in de volgende paragrafen.

Alle ego's zijn van binnen hetzelfde, namelijk: identificatie en afstand.

|3| Inzicht | Hoe indentificatie met gedachten het recept voor het ego vormt

Gedachten zijn handig om te hebben! Het verstand is een prachtige tool! Wanneer echter het gevoel van zelf geïnvesteerd wordt in je gedachten, dus als je leeft alsof je je gedachten bent, wordt het problematisch.

Het gevoel van zelf is per definitie problematisch: je kunt ‘problematisch' en ‘zelf' niet scheiden.
– Eckhart Tolle

Stel dat iemand geïdentificeerd is met zijn gedachten. Obsessies, diep genestelde gedachten die je nooit verlaten, overtuigingen, geloven, diep gewortelde gedachtevormen waarmee hij rondloopt, die ziet hij dan ook allemaal als ‘ik'.

Hij ziet ze niet als gedachtevormen waarmee hij rondloopt, maar hij ziet ze als hemzelf: hij denkt dat hij zijn gedachtevormen is, zijn overtuigingen is… Dat hij die persoon is die constant naar mensen zoekt om het oneens mee te zijn. En dat allemaal om zijn gevoel van ik te versterken. Hij is zijn gedachten.

Rondlopen met een met ‘ik'-gevulde gedachte is een problematische levenssituatie. Je ervaart je leven dan constant als problematisch, want je leeft dan vooral in verleden en toekomst, wat problematisch is. Dit huidige moment daarentegen, is dat nooit. Je gevoel van zelf is, wanneer het in het nu is, niet geïnvesteerd met iedere gedachte die opkomt. Er is nog wel een stroom van gedachten, dat kan, maar je bent er dan niet meer mee geïdentificeerd (het recept voor het ego).

Komt er een gevoel van ‘zelf ‘ aan te pas in een bepaalde situatie, dan reduceert dat jouw intelligentie en levendigheid gigantisch en maakt het je leven zwaar. Want iedere ‘zelf' is zwaar. Er is dan geen lichtheid in het leven.

Er is alleen sprake van lijden als je naar ‘zelf' zoekt in gedachten, emoties, vormen, status, bezit, erkenning, begrip en goedkeuring van anderen… Dan worden al die dingen niet herkend als gewoon een menselijke emotie die voorbij komt – of als een gedachte die voorbij komt – maar als ‘zelf'. En dat zorgt voor allerlei problemen.

|4| Inzicht | Die ‘zelf', oftewel het ego, bestaat niet eens…

Al die problemen om niks. Want die ‘zelf', het ego, bestaat feitelijk niet! Die ‘zelf' – met zijn niet-vervulde verwachtingen… en klachten… – is van gedachten gemaakt. Het is een geconceptualiseerde zelf. Het enige wat het is, is een gedachtepatroon. En toch zien mensen zichzelf in dat beperkende idee. Het wordt verward met de zuiverheid van wie we echt zijn. Het is een illusie.

Je kunt je zelf nergens vinden. Jij bent namelijk jezelf. Anders is er sprake van een split. Deze split wordt uitgelegd in het artikel over non-dualiteit.

Realiseer de waarheid van geen-zelf. Het zit in geen vorm, gedachte of emotie.
– Anantha

Wat is er dan wel, als het daar leeg is, als het verstand rustig is? Het is iets, maar het is niet te definiëren want het heeft geen vorm. Ieder woord dat je gebruikt is fout. We verwijzen er soms naar met ‘louter bewustzijn' of ‘ziel'.

|5| Inzicht | Hoe ontstond het ego/pijnlichaam dan?

En hoe ontstond het dan? Het gevoel van ‘ik‘, oftewel ‘zelf‘, is ontstaan door het meest fascinerende mentaal geconstrueerde verhaal van de wereld: het verhaal over mezelf, met bijbehorende emoties en alle identificaties ermee: alle reactieve patronen, alle kennis, alle meningen, standpunten, successen, wat je bereikt hebt en niet bereikt hebt… Dit zijn allemaal gedachten! 

Het begint in de jeugd, wanneer een kind zegt: ‘Dit is mijn speelgoed.' Dit is het begin van een door het gedachten gecreëerde ik, het begin van een verhaal. De gedachtevorm is belangrijk, niet het speelgoed, omdat de gedachtevorm een gevoel van zelf geeft. 20 jaar later: ‘Dit is mijn BMW.'
– Eckhart Tolle

|6| Inzicht | Laten we even puur naar het pijnlichaam kijken: wat is het?

Het pijnlichaam is een alternatieve benaming voor het ego die populair is geworden door Eckhart Tolle.

Het pijnlichaam is verslaving aan emotionele pijn. Onder andere (niet verwerkte) pijn en emoties uit het verleden. Deze oude pijn is nog levend en heeft zich in jou verzameld.

Het pijnlichaam is het levende verleden in je. En misschien wist je: een slachtoffer-identiteit is het geloof dat het verleden krachtiger is dan het nu.

Voelde je je een keertje als een slachtoffer en ging je op onbewuste wijze tekeer tegen anderen? Op dat moment ‘hield' je ervan om in negatieve gedachten op te gaan, verzameld in jou als entiteit. Er is dan een energieveld van pijn, van verleden ervaringen, die we in ons dragen, en die uit zich soms, als het actief wordt: het pijnlichaam.

Woede… pijnlijke emoties… diep verdriet… angst… een heel duistere gemoedstoestand… het verlangen naar pijn en drama… verslaving aan emotionele pijn… Het komt tijdelijk en periodiek op als het pijnlichaam – soms zelfs in een onafgebroken stroom als je er geen bewustzijn naartoe brengt.

Het pijnlichaam houdt van pijn en het laatste wat het wil is vrij zijn van pijn, want jij bent het pijnlichaam dan, het neemt je over. Soms kan de periode dat iemand zijn pijnlichaam ‘is', maanden duren!  Deze diepe behoefte aan ongelukkigheid is niet bewust, anders zou het nooit overleven. Bewustwording is dus het medicijn.

Het ego is paranoia: het ziet iedereen als zijn vijand, en het is ook bang van ze. Het ego laat de hele wereld er vijandig uitzien tegenover je, zodat je van alles bang moet zijn. Natuurlijk creëert dat veel pijn.
– Eckhart Tolle

Er is een door onze verstand gemaakte entiteit die bestaat uit denken en gedachtepatronen, en die voedt zich van weerstand en reactiviteit. En het wil steeds meer. Het is nooit groot genoeg. Deze ‘kleine ik' is nooit genoeg.

Sméagol, oftewel Gollum uit The Lord Of The Rings komt het dichtst bij hoe het menselijke pijnlichaam eruit ziet.
– Eckhart Tolle

Maar de waarheid is: we weten al genoeg… Het pijnlichaam is een verslaving aan ongelukkigheid. Het wil de pijn van het verleden vernieuwen door het opnieuw te voelen. Pijn is genot voor het pijnlichaam, en het wil er steeds meer van.

Je denkt dan dat jij die slachtofferrol bent. Als je er eenmaal geïdentificeerd mee bent, wil je het niet kwijt. Het ego wil geen einde aan zijn problemen, want ze zijn een deel van zijn identiteit. De grootste angst van het ego is zijn eigen einde. Dus het heeft ook angst voor het ophouden van ‘mijn problemen', want dat betekent het einde van ‘ik'.

Er vindt een gigantische shift plaats als je de hechting aan het lijden loslaat. Hechting en (ego)identificatie is de bron van al het lijden op deze wereld. Vooral de hechting aan het lijden zelf.

Je hebt in die emotionele pijn geïnvesteerd, dus wil je het niet kwijt. Je gelooft dat jij deze fictie bent. Je bent liever de pijn, het pijnlichaam, dan het onbekende verkennen en het bekende verliezen. Observeer je hechting aan de pijn van je ongelukkige zelf en het merkwaardige plezier dat het ervan krijgt om ongelukkig te zijn.

Je ego bestaat alleen in jouw hoofd. Verder bestaat het niet.

Er is overigens niks mis mee om het pijnlichaam te voelen – sterker nog: dat is de oplossing – maar daar gaan we verderop in het artikel dieper op in.

|7| Inzicht | Hoe het pijnlichaam van zaken zoals conflict en klagen smult

Het opmerkelijke is: door ego overgenomen mensen houden van hun gevangeniscel. Een sterk kenmerk van het ego is: jezelf als slachtoffer zien, wat zich bijvoorbeeld uit in klagen. Het ego wil geen einde aan zijn problemen, want ze zijn onderdeel van zijn identiteit. Al die problemen en al dat geklaag geeft definitie aan je zelfbeeld. Het maakt je tot iemand. Het ego, oftewel het pijnlichaam, zal dus meer negativiteit naar zich toe willen trekken, zodat het meer kan gaan klagen.

Klagen is een van de favoriete manieren waarop het ego zich wil versterken. Door dit te doen maak je anderen of een bepaalde situatie fout, en jezelf gelijk. Door jezelf gelijk te geven voel je je superieur. En door je superieur te voelen versterk je je gevoel van ik. In realiteit versterk je alleen maar de illusie van ego. Het heeft conflict, vergelijking met anderen, afstand en vooral meer nodig. “Dit ben ik, en dat ben ik niet.”

Je hebt helemaal geen beperkingen. Je bent er alleen verslaafd aan. Sterker nog: onze problemen zijn de grootste drugs van ons leven.

Is het niet logisch dat we geen conflict en afstand willen? Niet voor het ego. Door het ego overgenomen mensen versterken hun gevoel van identiteit door in conflict te zijn met anderen, of door een opmerking te maken die het gevoel van zelf van een ander verkleint. Dit gebeurt onbewust. Deze opmerkingen zijn onbewust ontworpen om het gevoel van zelf van een ander te verkleinen en daardoor je eigen aparte, losse, afgezonderde gevoel van bestaan een beetje te versterken. Het enige wat dit betekent is dat de illusie van ik is vergroot. Ze hebben dus alleen hun illusie vergroot. Voor de illusie voelt het geweldig…. Voor even!

Het pijnlichaam houdt zichzelf in stand door te vechten tegen wat er is.

Klagen (ook in ons hoofd), mentaal labelen van mensen (face-to-face als je met anderen praat of als je over ze denkt), schreeuwen, fysiek geweld, klagen over wat anderen niet hebben gedaan, wat ze gezegd hebben, wat ze zouden moeten doen of niet hadden moeten doen… Dit schept allemaal afstand, en de overleving van het pijnlichaam hangt ervan af. Het pijnlichaam houdt ervan. Het smult van ellende, pijn, geklaag en conflict.

Voel de compulsie die je hebt voor verdriet en slachtofferrol. Voel de emotionele hechting die je ermee hebt. Merk dit gewoon op. Je hoeft verder niks te doen. Met bewustzijn komt vrijheid.
– Eckhart Tolle

Het ego houdt ervan om te klagen over mensen en situaties. Als je klaagt, is de implicatie dat jij gelijk hebt en de andere ongelijk. Er is niks dat het ego meer voedt dan gelijk hebben, en het gevoel van superioriteitsgevoel. Je wil op zo'n moment iemand ongelijk geven om je gevoel van ‘ik' te versterken.

‘Ik heb eigenlijk niks te klagen!' ‘Inderdaad! Ook al wil je dat zo graag!'

|8| Inzicht | Identificatie met conflict, geklaag, oude emoties en problemen…

Je kent vast wel van die mensen die constant klagen: het hele universum is tegen hen. De wereld is hun vijand. Ze hebben zich geïdentificeerd als ‘ik de klager', met ‘ik en mijn problemen', ‘ik en mijn geklaag.' Zouden ze de volgende vragen kunnen beantwoorden?

• ‘Wie ben je nog als je niet meer zou klagen, als je niet constant denkt aan ik en mijn problemen?'
• ‘Stel je voor: er is geen toekomst en geen verleden. Als ik dat zou wegnemen. Wat is er nog over van je?'

‘Ik weet het niet,' zou hun antwoord kunnen zijn. De waarheid is: klagen verbetert de situatie niet. De oplossing voor deze mensen? Acceptatie en overgave.

Je wil het pijnlichaam niet wegdoen omdat je anders ‘jezelf' (het ego) denkt te verliezen.

Het verhaal van ‘ik' wordt gedefinieerd door problematiek. De kleine ik zoekt iets om op tegen te zijn. Een persoon, een situatie, een plek… Altijd klagen. Je hebt mensen waarvan je kunt zeggen: wie zouden ze zijn zonder hun problemen?

Je hebt er vast een paar ontmoet. ‘Waar is de vetvlek? Daar is ie. Ze hadden er lang geleden wat aan moeten doen. Het is verschrikkelijk lelijk zo, vind je niet!' ‘Jij hebt ongelijk, ik heb gelijk.' Het gevoel van ‘ik' in zo'n persoon is dan enorm toegenomen. Wie zou zo'n persoon zijn zonder zijn problemen?

Ik heb gelijk en de hele wereld heeft het fout.

Nu denk je dat je een beetje meer weet over jezelf. Het gevoel van ‘ik' is wat groter geworden. Door te klagen. De woede en de frustratie komen dan op, want niks in deze wereld kan voldoen aan de verwachtingen die je door het verstand gemaakte ik stelt, omdat je het nooit compleet vindt.

Constant denkt de kleine ik: ‘Maak me compleet. Mensen, dingen, maak me compleet.'  En vroeg of laat treedt er frustratie op want het kan niet waargemaakt worden. Je bent namelijk al compleet, en als je de sluier van het ego wegneemt, zie je het.

Weet dat je een illusie verdedigt.

En emoties? Sta je het pijnlichaam toe dat het zich met oude emoties gaat identificeren (daar kickt het namelijk op) of verwerk je de emoties op een gezonde manier, waarna je ze kunt loslaten en door kunt gaan? Ik nam deze vraag op. Je kunt de audio hieronder afspelen.

Ego wil het beeld van wie je bent versterken. Het beeld van de spook-zelf die ontstond toen gedachten, een grote zegening alswel een grote vloek, het geluk begonnen over te nemen van de verbondenheid met Zijn, de Bron.

|9| Inzicht | Als ik niet meer klaag, betekent dat niet dat ik over me heen laat lopen?

Klagen moet niet verward worden met met het informeren van iemand over een fout dat rechtgezet kan worden. Er is geen ego als je gewoon de feiten vertelt, bijvoorbeeld dat de soep wat koud is en verwarmd kan worden. ‘Hoe durf je me koude soep te serveren!' Dat is klagen, het ego. Er is daar dan een ‘ik' die ervan geniet om persoonlijk aangevallen te zijn: de ik die ervan geniet om iemand ongelijk te geven. Het pijnlichaam wil vaak zelfs geen verandering, zodat het kan blijven klagen.

Betekent dat dat je over je heen laat lopen, dat je een deurmat wordt? Nee. Stel dat iemand vraagt: ‘Mag ik duizend euro van je hebben?' Zeg dan rustig: ‘Nee.' Wat je niet doet: ‘Hoe durf je! Etc.'

Goede acties komen voort uit ‘ja zeggen tegen het nu' en soms is dat een ‘nee'.
– Eckhart Tolle

‘Ik respecteer je mening en ik waardeer dat je het me deelt, en nee.' De mens wordt geaccepteerd, ook het gedrag is wat het is, én je zegt nee. Het is geen reactieve nee. Het is daardoor zelfs een krachtige nee.

|10| Inzicht | Gelijk hebben is voor het ego zelfs belangrijker dan vrede

Je wil vrede. Iedereen wil dat. Er is alleen een deel in je dat drama, conflict en afstand wil, en constant in strijd is om te overleven. Het zorgt ervoor dat je een hardere stem opzet. Het is je verstand die aan het racen is om zijn positie te verdedigen, om zichzelf goed te praten (bijvoorbeeld als iemand iets van jou in twijfel trekt), om aan te vallen. Dit deel wil liever gelijk hebben dan vredig zijn. En al die negatieve ervaringen, zoals dat aanvallen, daar houdt het pijnlichaam zo van.

Je eigen mentale positie verdedigen is verschrikkelijk, maar het wordt als normaal gezien.

Neem het volgende verhaal in een werksituatie. ´Wist je dat deze methode je veel te veel tijd kost?´´Ja ja, ik weet het.´ En hij ging tóch door met die methode. Hij gaf het toe maar op de en of andere manier gaf het hem genot, ook al was het schadelijk. Het was een egoreactie: ‘Ik ben niet dom, niemand vertelt me wat ik moet doen!' Hij was zijn ego aan het verdedigen.

Het ego houdt niet van (innerlijke) vrede.

Wat nou als er aanwezigheid was in hem op dat moment? Opnieuw: hij deed methode a, de collega's komen en vragen: ‘Weet je dat het schadelijk voor je is?' Hij zegt: ‘Ik weet het, jullie hebben gelijk. Het geeft me zoveel genot om het zo te doen. Ik kan er niks aan doen. Ik weet dat jullie gelijk hebben maar ik hou zoveel van methode a, en ik zit er mee.' Dan zou zijn ware kracht ontwaakt zijn!

Dan is er kwetsbaarheid en eerlijkheid zonder een beeld verdedigd te moeten hebben. Terwijl het ego zegt: ‘Dit is zwakte, verdedig jezelf!' Het had daardoor een schitterende ontmoeting geweest kunnen zijn, met liefde. Maar het ego stond dat niet toe. Het wilde zich verdedigen.

|11| Tip | Word kwetsbaarder en stukjes ego zullen dan sterven

Wees kwetsbaar. Laat je verdediging, muren, maskers en schilden vallen. Het ego zal dit zwakte vinden, maar het is juist het meest krachtige wat je kunt doen.

Je moet jezelf verliezen.
– Jezus

Tenzij gij weer kinderen wordt, zult gij het koninkrijk der hemelen niet binnengaan.
– Jezus

Sterf vóór je sterft.
– Mohammed

Sterf en word herboren. Totdat je dat geleerd hebt, ben je slechts een suffe gast op deze donkere planeet.
– Goethe

Omdat afstand en afgescheidenheid (ego) de wortel is van ziekte en pijn, begint alle genezing met het laten vallen van je verdediging, muren, maskers en schilden. Genezing begint bij het opgeven van je geheimen, het vragen om hulp, het uitreiken van je handen, het ontvangen, anderen binnenlaten, intiem zijn, en jezelf samenvoegen met anderen.

Lees hier meer over kwetsbaarheid.

|12| Inzicht | Liefde VS ego, dat alles persoonlijk neemt

Het ego neemt alles persoonlijk, maar de waarheid is: wanneer iemand een vervelende opmerking maakt, is dat niet een mens die de opmerking maakt. Er is dan alleen maar menselijke onbewustheid, die de opmerking maakt. Zulke opmerkingen zijn nooit persoonlijke aanvallen. Dat lijken ze alleen door de ogen van het ego.

Ken je mensen die alleen maar hun leven lijken te wijden aan verdriet verspreiden? Ze leven in een staat van geen overgave. Vergeef ze. Er is niks persoonlijks aan. Dat is niet wie ze zijn. Want wat we zijn, is liefde.

Wat mensen zeggen, heeft niks met jou te maken. Zelfs als ze het heel direct zeggen. ‘Jij hebt x gedaan!’ Ze zijn er eigenlijk boos om doordat ze conflicten in zichzelf hebben. Iemand kan zijn dag niet hebben. Het betekent niet dat die persoon jou niet mag. Het is hun eigen oordeel over hunzelf. Het is jouw keuze wat je ermee gaat doen.

De waarheid hoeft niet verdedigd te worden. Je verdedigt jezelf. Of beter gezegd de illusie van jezelf. De waarheid is slechts een bundel van gedachten. Gedachten kunnen naar de waarheid wijzen, maar ze zijn niet de waarheid. Kan de waarheid in woorden gezet worden?  Ja, maar de woorden zijn het natuurlijk niet. Ze wijzen er alleen maar naar.

Mensen werden er vroeger om vermoord: het in woorden zetten van de waarheid. Als je gelooft dat alleen je eigen religie de waarheid is, gebruik je het via het ego. Jij bent de waarheid. Zoek Het niet buiten je. Maak er verbinding mee. Dan zullen al je acties en relaties de eenheid reflecteren met al het leven dat je diep van binnen ervaart. Dat is liefde.

Laten we ook eens naar ‘jouw' problemen kijken. Het ego denkt dat conflicten van hem/haar zijn. Maar ook voor conflict en lijden geldt: niks is persoonlijk. Denk je echt dat je lijdensverhaal exclusief jouw verhaal is? Denk je dat niemand anders die gedachten (bijvoorbeeld van angst) heeft? Ik kan je beloven dat die gedachten niet van jou zijn, en al helemaal dat je je gedachten niet bent.

Als je lijdt, realiseer je dan dat het niet van jouw verstand komt, maar van het verstand. Sommige mensen denken dat hun probleem totaal uniek is.

|13| Inzicht | Het ego wil niet veranderen, terwijl alles constant in beweging is

Het ego wil zich vasthouden, hechten aan wat was: de oude cyclus, maar je moet de sterkste versie van jezelf worden, en dat kan niet door aan het oude vast te houden. Realiseer je dat je niet meer kunt worden wie je vorig jaar was. Het is een jaar later nu. Laat die vent sterven. Je mag een jaar later anders zijn, vooral als je dingen hebt meegemaakt die je wijsheid geven. Het is moeilijk, want de oude ik was populair, had vrienden, deed coole dingen… Verander in het gezicht van de mensen die je waarderen. Dat is het moeilijkste.

Tegelijk moet je dit moeilijke en pijnlijke proces van verandering ook zijn gang laten gaan en niet te snel omhoog willen klimmen: de vlinder die te snel uit zijn cocon geholpen wordt door een mens, wordt misvormd. Accepteer dus dat het tijd kost om jezelf te ontwikkelen.

Een ander veelvoorkomend voorbeeld waarbij het niet willen veranderen van het ego een probleem vormt, is stress… Stress is een veranderlijke, ‘fleeting condition', iets tijdelijks. Het is dus niet iets waar je altijd mee moet leven. Word niet misleid doordat je erin geïnvesteerd hebt en door te denken dat het je identiteit is. Wanneer je ontspant, kun je alles oplossen.

Stress is een angstige reactie op de constante veranderingen in het leven. Het is een excuus dat we vaak gebruiken voor niet verantwoordelijkheid nemen om bij onze gevoelens komen. Maar het slachtoffer spelen verandert niks aan de situatie. De volgende keer dat je stress ervaart, vraag jezelf: waar ben je bang voor?

|14| Inzicht | Het pijnlichaam vreet energie

Je ziet soms bij mensen die opeens een heel zware ziekte of handicap krijgen, dat het ego verdwijnt. Deze mensen met een enorm ego worden heel vriendelijk, wijs en hartelijk als ze ziek zijn. Het pijnlichaam heeft namelijk heel veel energie nodig. Als je ziek bent heb je weinig energie, en gaat al die beschikbare energie in je genezing zitten, in plaats van je pijnlichaam.

Je zal vaak zien dat mensen die langzaam genezen, hun ego blijven behouden, omdat het de beschikbare energie opslokt. Het ‘ik' bestaat uit een bundel van gedachtevormen, en uiteindelijk lost het op. Soms zelfs eerder dan het lichaam dood gaat. Het wordt dan te zwaar om ook nog eens die ‘ik' erbij te hebben.

|15| Inzicht | Het ego kan zich niet overgeven aan vreugde

Let in onderstaande vrolijke video eens op de houding van de presentator van het programma. Herken je deze houding bij jezelf en bij anderen? ‘Ik vind dit raar dus ik ga beslist niet alles geven om dit ten volle te kunnen ervaren.' Een prachtig verzet van het ego, dat bang is om voor schut te staan. Bang dat je het misschien leuk vindt. Bang om er alles uit te halen wat erin zit.

Het ego kan zich niet overgeven aan vreugde. Het houdt zich altijd een stukje in. ‘Je mag niet volledig vrij en blij zijn, zelfs niet tijdens vreugdevolle activiteiten als dansen…'

|16| Inzicht | Soms vindt het ego wel degelijk geluk! Maar voor heel even…

Tijdelijk kan het pijnlichaam in een gemoedstoestand van opluchting zijn. Het kan zich niet voor lang veroorloven om te zijn wat het niet is.
Niet lang in vrede… Niet lang in vreugde… Want al die dingen ontstaan alleen als er geen oppositie is met wat er is: vrede en vreugde zijn juist een diepe omhelzing van wat is. Het bestaan van het pijnlichaam hangt af van het niet accepteren van wat er is. De behoefte aan conflict keert terug…

|17| Inzicht | Het collectief ego

Groeperingen, minderheden, meerderheden, religies, politieke partijen… De kleine ik sluit zich aan bij andere kleine ikken. Die kleine ik wordt dan wij. ‘Ik tegen de rest van de wereld' wordt ‘wij tegen de rest van de wereld.'

Denk aan nationalisme, hooligans of veel verongelijkte religieuze mensen. Er is op die manier een persoonlijk pijnlichaam (ook van je familie) en een collectief pijnlichaam (de hele mensheid).

Macht over andere mensen is zwakte vermomd als kracht. Werkelijke macht zit van binnen, in het nu.

|18| Tips | Hoe kan mijn ego/pijnlichaam loslaten? Is het te helen? Een aantal tips

Hieronder vind je nog een aantal manieren om met het pijnlichaam te leren omgaan:

|19| Tip | Observeer het pijnlichaam, sta het toe, voel het en word er enkel bewust van

Wil je het pijnlichaam oplossen? Het enige wat je hoeft te doen, is ernaar te kijken – er bewust van te worden. Het is gigantisch krachtig maar simpel. Het kan aan een kind geleerd worden.

Voel je het pijnlichaam opkomen? We vechten er niet tegen, en we proberen er ook niet vanaf te raken. We observeren het, staan het toe, zien het, voelen het en staan toe wat er is, ook de pijn. Dat is heel krachtig, het impliceert dat je aanwezig bent.

Focus op het gevoel in je. Accepteer dit gevoel van het pijnlichaam. Denk er niet aan, maar voel het. Oordeel en analyseer niet. Maak er geen identiteit van. Blijf aanwezig en blijf de waarnemer van wat er in je gebeurt. Word bewust van deze emotionele pijn én van degene die dit waarneemt. De stille getuige.

Bewustzijn is het besef: jij bent de pijn niet, het is oude pijn. Je bent acceptatie naar de oude pijn. Je identificeert je er daardoor niet mee. Dit leidt tot vergeving, en vergeving kun je niet proberen te hebben. Het is een natuurlijk gevolg van aanwezigheid.

Wat je ook kunt doen, bijvoorbeeld in een relatie, is om simpelweg bewust te worden van het pijnlichaam, in jezelf of in je partner, en om het te vertellen aan elkaar: ‘Ik voel dat pijnlichaam weer. Je had toen A gedaan en toen voelde ik B.'

Stel dat je frustratie voelt, en een zekere identificatie daarmee (goed nieuws: je bent al bewust!). Het is oké. Je merkt het op. Je ziet het voor wat het is. Dat betekent: jij bent niet de frustratie. Je ziet het. Als je het niet had gezien, was je het…

Bewustwording is zo simpel maar het werkt! Dat gevoel van identiteit houdt van het hebben van problemen, conflicten, vijanden… Maar het zal je dat nooit openlijk vertellen. Het moet onbewust blijven, want als je het bewust maakt ga je om je patronen lachen en dat is heel bevrijdend. Je ziet geconditioneerde gedachtepatronen. Daar is niks persoonlijks aan. Maar je ziet ze. Zien is het begin van ervan vrij te zijn. Het zien, betekent dat je er niet meer compleet mee geïdentificeerd bent.

Dat wat lijdt ben jij niet. Door bewust te zijn van het pijnlichaam, maak je onderscheid tussen ervaringen en identiteit. ‘Ik ben met angst. Ik ben geen angst(ig).'

Het is alsof je een acteur op het toneel bent die een krachtig script uitbeeldt, vergeten is dat hij een script uitbeeldt, en zich opeens herinnert dat dit slechts het acteren is van een geconditioneerd patroon.

|20| Tip | Wat kan ik concreet doen wanneer het pijnlichaam opkomt? Erken en accepteer het

Het ego is niet slecht. Het is gewoon… het ego. Heb liefde en acceptatie voor je pijnlichaam/ego. Wees volledig accepterend voor ieder aspect van jezelf, inclusief de duistere kanten.

Jij wordt hierdoor een ruimte van onvoorwaardelijke liefde en acceptatie en dat steekt ook andere geweldige mensen aan.

Erken het, maar niet in de zin van identiteit. Niet: ‘Ik ben ongelukkig.' Maar wel: ‘Er is ongelukkigheid in me. Dit heeft niks met identiteit te maken.' De valstrik zit hem in het creëren van een gevoel van zelf op basis van de inhoud van het verstand. Als er niks aan gedaan kan worden, accepteer je dat ook: ‘Dit is hoe het is. ik kan het of accepteren of er slecht over voelen.' Doe het volgende:

• Focus je aandacht op het gevoel in je.
• Weet dat dit denken het pijnlichaam is.
• Accepteer dat het er is, samen met de negatieve emotie.
• Denk er niet aan. Dan stopt de identificatie met jezelf.
• Laat het gevoel niet in een gedachte veranderen.
• Oordeel of analyseer niet.
• Maak er geen identiteit van voor jezelf.
• Blijf aanwezig.
• Wees naast het gevoel ook bewust van degene die observeert. Dat is de kracht van het nu, je eigen bewuste aanwezigheid.
• Zie wat er gebeurt.
• Je blijft liever in pijn uit angst je bekende  ‘identiteit'  te verliezen.
• Observeer dit alles bewust!
• Je kunt gehecht zijn aan je lijden. Je wil jezelf intact houden en het lijden is een essentieel onderdeel van jezelf geworden. Op het moment dat je dat inziet, is de band verbroken.
• Observeer het verzet in je. Observeer het eigenaardige plezier dat je ontleent aan het ongelukkig zijn.
• Voel het ongewenste gevoel zonder het te Labelen. Laat het los staan van de persoon die het veroorzaakt heeft. Geen slachtofferrol.
• Zonder tijd kan negativiteit niet bestaan. Ga dood voor het verleden (na het verwerkt te hebben).

Lastig? Voel je weerstand om je te ont-identificeren van de pijn? Dat komt omdat het bekend voor je is. Deze door het verstand gemaakte fictie lijkt een stevig onderdeel te zijn van wie je bent. Je bent liever de pijn in plaats van in het onbekende te duiken en een risico te lopen de ongelukkige, familiaire zelf te verliezen.

Observeer die weerstand in je – en de hechting aan je pijn. En het opmerkelijke genot dat je krijgt van ongelukkig zijn. De weerstand is nu bewust. Opeens zien dat je gehecht bent aan de pijn, breekt de hechting.

|21| Tip | Onthecht jezelf van je materiële bezittingen

Niet meer identificeren met materiële bezittingen (onthechting) is een andere manier om de grip van het ego te verzachten. We zijn namelijk meer dan dat.

Auto's, huizen en sieren zijn nog overduidelijk te herkennen, maar het gaat ook over in subtiele gedachtevormen: identificatie met andermans meningen over mij: wat vindt de wereld van mij? Word ik belangrijk gevonden? Ook ‘het beeld van jou' of ‘status' is een materiële bezitting.

Geef dus ook je fouten toe. Ik ben liever bij mensen in de buurt die wel eens fouten maken en dit toegeven, dan bij mensen die denken nooit fouten te maken.

|22| Tip | Erken de klagende stem voor wat het is: een geconditioneerde gedachte

Kun je deze klagende stem betrappen en erkennen voor wat het is? Namelijk de stem van het ego? Het is niks meer dan een geconditioneerde gedachte. Dan realiseer je je ook dat jij niet de stem bent, maar de persoon die er bewust van is. Ego impliceert onbewustheid. Bewustzijn en ego kunnen niet samenleven. Je kunt niet tegen je ego vechten, op de zelfde manier dat je niet tegen duister kunt vechten. Erken dus het bewustzijn in je. Het licht van bewustzijn is alles wat je nodig hebt. Jij bent dat licht.

|23| Tip | Vertrouw (de Bron)!

En laat dus alle hechting, verlangens en angsten gaan, en de wil om in controle te zijn. En zeg tegen jezelf: “Ik vertrouw je, lichaam. Ik vertrouw je, spontaniteit. Ik vertrouw je, onderbewuste. Ik vertrouw je, de intelligentie die mij leidt. Ik vertrouw alles wat door me heen gaat en alles wat in mij gebeurt.“

|24| Tip | Doe aan mindfulness om in het hier-en-nu te komen

Daarnaast is in het hier-en-nu komen een directe oplossing tegen het ego. Een middel hiervoor is mindfulness.

Die kleine ik is namelijk gebaseerd op het verleden, of eigenlijk: gebaseerd op interpretaties van gebeurtenissen in het verleden. Het heeft door de jaren heen in je hoofd een beeld van ‘ik' gecreëerd. Er zijn dingen in het verleden gebeurd, maar dat is niet wie je bent. Het ego doet geloven van wel, want het wil het gevoel van ‘ik’ versterken.

Word je hiervan bewust en duik in de ‘nieuwheid' van het hier-en-nu.

Je bent absoluut op je best als ‘jezelf' (ego) weg is. Dat is in het hier en nu. De persoonlijkheid gaat dan uit de weg. Dat bereik je met meditatie.
– Joe Dispenza

|25| Tip | Word vrienden met het ego en werk met het pijnlichaam alsof het je leraar is

Word vrienden met het ego! Dit is de meest krachtige transformatieve tool. Het ego heeft namelijk vijanden nodig (niet alleen in de vorm van mensen maar ook in de vorm van bijvoorbeeld situaties, condities en plekken) om zijn gevoel van afzondering, afstand en afgescheidenheid in stand te houden.

En zijn aartsvijand? Dat is het huidige moment. Het ego is altijd in oppositie tegen het huidige moment, altijd ertegen in verzet. Het maakt het huidige moment tot iets waar je 'tegen' moet zijn.

En wat is het huidige moment? Leven. Want leven kan niet op een andere plek of moment plaatsvinden behalve in het nu. Word dus vrienden met het pijnlichaam, en dat doe je door vrienden te zijn met het nu. Het is onderdeel van nu.

We sturen het pijnlichaam niet weg. We wensen niet dat het niet bestaat. De huidige evolutionaire fase van de mensheid heeft nou eenmaal een pijnlichaam en die kun je niet ontsnappen. Daar is niks persoonlijks aan. Het is geen probleem. Het is niet jouw persoonlijke dilemma.

Er is trouwens ook niks persoonlijks aan aanwezigheid en bewustzijn. Het hele idee van ‘persoon' kan de prullenbak in. Er is geen sprake meer van maskers. Het beeld van mij. Je bént dan. Jii en ‘zijn' zijn dan één.

Werk met het pijnlichaam alsof het je leraar is. Het pijnlichaam kan namelijk een geweldige leraar worden voor je. Het is iets goeds. Het pijnlichaam wordt je bondgenoot. Het pijnlichaam wordt verwerkt in je oefening om meer aanwezigheid te ontwikkelen. Hoe vaker het pijnlichaam komt, hoe beter het is. Je hebt geluk als je een sterk pijnlichaam hebt, want het is goed voor je oefening.

Het ‘verhaal van jezelf' – dat flink onaangenaam kan zijn – wordt gedroomd door bewustzijn. Bewustzijn wil de droom dromen én het wil ook wakker worden. De behoefte om wakker te worden, is in de droom gebouwd. Onaangenaamheid – het pijnlichaam – is de ingebouwde alarmklok.
– Eckhart Tolle

Zelfs het pijnlichaam heeft een functie en is dus prima zoals het is: het biedt brandstof voor bewustzijn. Het wordt je spirituele leraar. Het is energie in je, (wat gewoon een beetje vast zit in je), want iedere emotie is energie.

Het is en blijft levensenergie. Alleen is het wel gevangen. Gevangen op een lage frequentie. Bevrijd het en je voelt jezelf steeds meer vol met levende energie.

Kolen worden getransformeerd in vuur. Het vuur van bewustzijn. Eerst was het een zware en donkere substantie en opeens brandt het en wordt het een vlam. Pure energie. Dus zelfs het pijnlichaam heeft een functie – je spirituele leraar – en is goed zoals het is.
– Eckhart Tolle

Onthoud: het pijnlichaam, de pijn, is simpelweg niet wie je bent. Het is energie dat eventjes in je lichaam leeft. Word er vriendelijk mee. Dit is het meest krachtige wat je kunt doen.

|26| Tip | Voel het pijnlichaam dus – zo accepteer je het

Word vriendelijk voor het pijnlichaam. Je bent dan vriendelijk met het nu. Hoe? Accepteer simpelweg dat het daar is. ‘Daar is het, ik voel het.' En dat impliceert dat je weet dat het daar is. En dat impliceert weer dat er genoeg aanwezigheid/bewustzijn in je is om het te zien. Dat betekent dat jij het pijnlichaam niet meer bent.

Dat bewustzijn kun je niet hebben als je het pijnlichaam bent. En het pijnlichaam is dan niet vriendelijk! Voel het dus, accepteer het en neem het waar.

‘Daar ben je dan, pijnlichaam! Hoe voelt dat energieveld in mijn lichaam?' Dat is alles wat je hoeft te doen. Wanneer je het pijnlichaam bent, kun je niet vriendelijk zijn met het nu. Dat zit in de aard van het pijnlichaam. Als er aanwezigheid in je is, kun je het pijnlichaam accepteren.

Er is een dissociatie! Je zat erin maar nu ben je eruit gestapt doordat Je het opmerkte. En er is nu geen identificatie meer met het pijnlichaam, maar wel een identificatie met de getuige, de stilte, de rust, de vrede, het bewustzijn.

Het pijnlichaam is er nog wel maar dooft uit, want het pijnlichaam kan zichzelf nu niet meer vernieuwen. Hoe meer aanwezig je ermee bent, hoe minder het jou kan gebruiken om zich te vernieuwen.

Het is een soort meditatie. Je schijnt er ligt op. Dan kan het niet lang meer blijven doen wat het deed. Hierdoor kan het niet meer de boel komen verstoren. Je bent te bewust. Bewustzijn en oude pijn kunnen niet lang samen leven.

Merk het op. Dat is alles wat nodig is: weten dat het er is. Daarna kun je het misschien ook observeren, accepteren en voelen. Die ruwe emotie. Inclusief de behoefte om anderen erin te betrekken. Hoe voelt het in jou als energieveld? Het is fascinerend als je dit doet.

Het is niet per se aangenaam, maar bekijk het. Sta het toe. De energie die vast zat, zal nu overgaan tot positieve energie: vitaliteit, levendigheid en je lekker voelen!

Maak de shift van hoofd naar hart/lijf.

|27| Tip | Laat de behoefte los om ‘speciaal' te zijn

Wees oké met ‘gewoon' zijn. Bovendien: als je aanwezig bent, verdwijnt je behoefte om speciaal/perfect te zijn. In het perspectief van het ego ben je dan heel gewoon. Je ware buitengewoonheid ligt echter verborgen in je gewoonheid.

|28| Tip | Wees non-reactief (maar proactief) en vergevend voor het ego van anderen

Ook kun je zeker wat aan het ego van anderen doen: non-reactief zijn tegen het ego van anderen is juist kracht. Het is niet persoonlijk, je gedraagt je je er dan ook niet meer naar. Je brengt hierdoor ook de gezondheid in anderen terug. Niet reactief zijn is ook vergeving. Je kijkt door het ego heen naar de gezondheid als de essentie van de andere persoon.

Forgive and delete.
– Gabrielle Bernstein

|29| Tip | Ken je missie: dat overstijgt en overwint ego altijd

Ken je missie. Zodra je jezelf volledig op jouw missie richt, ken je geen angst. Lees hier meer over in het artikel over de logische niveaus. 

Ik ben niet bang. Ik ben geboren om dit te doen.
– Jeanne d'Arc

|30| Tip | Denk aan andere mensen in plaats van jezelf

Voel je je rot? Stel jezelf dan de vraag: aan wie denk ik? Je zal ontdekken dat je alleen aan jezelf denkt (en die ‘zelf' bestaat niet eens). Stop daar mee. Denk aan andere mensen en je zal merken dat het ellendige gevoel verdwijnt. Er zijn bovendien vele studies die bewijzen dat iemand anders gelukkig maken de beste manier is om zelf gelukkig te zijn.

Dit is trouwens een van de belangrijkste componenten van uitstekende luistervaardigheden: de mogelijkheid om alle aandacht beschikbaar te hebben voor de ander, doordat het ego niet meer alle aandacht voor zichzelf opeist.

|31| Tip | Geloof niet meer in de leugen dat conflict echt is en echt bestaat… Enkel liefde bestaat

Ook kun je beseffen dat conflict alleen maar in ons hoofd bestaat: je gelooft in je drama, je gelooft in je leugens. Voor de rest van de wereld is het niet waar.

Lees meer over hoe wij liefde zijn en er altijd naar terugkeren, en lees meer over non-dualiteit, wat ons leert dat conflict niet bestaat.

‘Vergeef ze want ze weten niet wat ze doen: ze wisten niet beter. Ze zijn niet bewust.'
– Christus

|32| Tip | Nu je weet dat het ego voor zoveel misidentificaties zorgt… Herinner je wie je dan wél echt bent!

Herinner je wie je bent: jouw ziel, oftewel intuïtie! Het is jouw gebrek aan vertrouwen in je ziel, oftewel intuitie, wat jou naar donkere plekken en verhalen leidt. Iedere keer dat je jouw originele krachtbron en onschuld verraadt en verlaat, kom je in illusies van afstand, moeite, kleinheid, angst en minderwaardighheid.

Angst (het ego) is het enige probleem ooit. Alle angst verdwijnt echter als je je Hogere Zelf (Ziel) vraagt om al je problemen te interpreteren.

Dus: verbind je opnieuw met je je wijsheid en licht (middels meditatie) en alles komt weer goed. Dat is ware heling.

Als je je persoonlijkheid afstemt op je ziel, kun je het onderscheid maken tussen angst en liefde. Dan kan liefde de angst overwinnen in alledaagse gebeurtenissen.

Stem jezelf af op je ziel / intuïtie in plaats van angst / ego. Wees bijvoorbeeld eventjes stil en…

1. Stop de wereld. Sluit je ogen. Arriveer in de stilte.
2. Daal af naar je hart.
3. Laat iedere inademing een symbool zijn van je intentie om je te verbinden met onconditionele liefde, leven en vreugde.
4. Laat iedere uitademing een symbool zijn van je bereidheid om angst en afzondering te laten gaan.
5. Blijf doorgaan totdat je iets oneindigs roert. Blijf doorgaan totdat je met je onconditionele zelf contact maakt. Uiteindelijk zal je de ziel ontdekken van wie je echt bent. En alle engelen zullen je toejuichen en applaudisseren.

|33| Tip | Bid om steevast terug te mogen keren naar Liefde, wat je écht bent

Gebruik de kracht van intentie, gebed, de wet van aantrekking of hoe je het ook wil noemen, om steevast terug te keren naar de liefde die wij allemaal zijn.

Gebed voor het ego: ‘Oh God, vandaag laat ik de gedachten van afstand en afgescheidenheid gaan en onthoud ik wie ik ben.' Het gebed van het ego: ‘Kijk uit!'

Vraag middels gebed om hulp, zodat je gedachten terug georganiseerd worden naar liefde. en doe het opnieuw en opnieuw zodat uiteindelijk de angst weggehaald wordt en liefde overblijft als gewoonte. Angst zal nog altijd wel eens terugkomen, maar je zal uit gewoonte terug gaan naar het licht.

Aileen liefde is echt. We keren er altijd naar terug. We kunnen niet de hele tijd in het licht leven, maar we kunnen er snel naar terugkeren. ‘We are of spirit.' Wij zijn van liefde gemaakt. Soms is er een bubbel van negativiteit waarin we verstrikt raken. Zodra die barst, zijn we weer die liefde.

|34| Tip | Laat het ego gewoon los als hete kolen in je handen

Hoe laat je de negativiteit los? Door het los te laten! Hoe laat je hete kolen in je handen los? Voel dat het negatief en pijnlijk is en laat dat los. Angst kan niet overleven in het nu. Laat alle weerstand los. Dat heet overgave. Overgave is geen zwakte maar er zit veel sterkte in. Je bent dan intern vrij.

|35| Tip | Je kunt altijd méér egoloos zijn: er is altijd meer winst te behalen

Je kunt altijd meer egoloos zijn. Neem de grote manifestaties als Jezus als voorbeeld. Als je heel eerlijk tegen jezelf bent, doe je vaak dingen eigenlijk omdat je iets voor jezelf terug verwacht.

Misschien bid je voor het welzijn van je familie omdat je ze nodig hebt. Misschien huil je voor het sterven van je partner omdat je je daardoor je eenzaam voelt. Het is moeilijk om dat ‘met onszelf bezig zijn ‘ achter ons te laten. We kunnen hier bijna altijd wel winst uit halen.

|36| Inzicht | Doorzie de illusies en paradoxen van het ego

Wie is die ‘ik' die zich steeds meer wil voeden met gedachten en met identiteit, een gevoel van ‘ik'? Als je het over jezelf hebt, als je ‘ik' zegt, refereer je normaal gesproken naar ‘ ik en mijn verhaal.' Dit is de ‘ik' van je likes en dislikes, van je angsten en verlangens, de ‘ik' die nooit tevreden is voor een langere periode.
Het is echter een door een gedachte gecreëerd: het gevoel van wie jij bent, geconditioneerd door het verleden, en zoekend om zichzelf te vervullen in de toekomst.

Je hebt geen leven. Jij bént leven.

Kun je zien dat deze ik maar een tijdelijk iets is? Wie is degene die dit ziet, wie is degene die hiervan bewust is? Dat ben ik. Dit is de diepere ik, die niks te maken heeft met verleden en toekomst. Wat zal er over zijn van al je angsten en verlangens, en alle aspecten van je problematische levenssituatie, die iedere dag het grootste deel van je aandacht opeisen? Een steen op je graf. Een deprimerende gedachte voor je gecreëerde zelf. Maar voor jou is dit bevrijdend!

Ik ben niet de inhoud van mijn leven. Ik ben het leven. Ik ben.

We denken ook dat we via het ego compleet kunnen worden. Andermans mening over mij: ‘Iemand vind mij geweldig. Ik word erkend door anderen
Als ik erkenning krijg van anderen, als anderen erkennen hoe geweldig ik ben, dan heb ik mezelf gevonden.' Dit is uiteraard niet de manier om vervulling te vinden.

Het simpele genot van ‘zijn' kan er niet bij zijn voor het ego. Er is alleen plek voor angst of ‘willen'. Er is alleen plek voor reactie. Het ego zoekt constant genot of zelfs pijn.

Fight Club en The Matrix leren ons dit op een fantastische manier:

• It’s only after we’ve lost everything that we’re free to do anything.
• Spoon boy: Do not try and bend the spoon. That's impossible. Instead… only try to realize the truth.
  Neo: What truth?
  Spoon boy: There is no spoon.
• You have to let it all go, Neo. Fear, doubt, and disbelief. Free your mind.
• Neo: Why do my eyes hurt?
  Morpheus: You've never used them before.

|37| Tip | Gebruik je taal zodanig dat er geen onterechte identificaties inzitten

In je dagelijks leven kun je jouw taal zodanig inzetten dat je niet op identiteitsniveau, maar op gedragsniveau feedback geeft. Gebruik hiervoor het model van de logische niveaus en het feedbackmodel.

Er bestaan geen alcoholisten, kankerpatiënten, anorexici of psychopaten. Laten we mensen niet met hun ziekte identificeren, of wat dan ook buiten hun ware zelf om afspeelt. Acher die ziekte zit nog altijd heelheid. Je heelheid kan verduisterd worden maar nooit uitgezet worden. 

|38| Tip | Gebruik ‘de flipside' van het ego: je intuïtie en al deze krachten van je ziel…

Waarmee kun je het ego buitenspel zetten? In de tekst van dit artikel zitten al veel tips verspreid, en daar kunnen we deze extra tips aan toevoegen:

• Het belangrijkste is dat je de tegenpool van het ego gaat ontwikkelen: je ziel / intuïtie. Hier vind je 89+ tips.
• Bestrijd het ego niet. Heb er compassie voor.
• Heb ook compassie voor andere mensen. Hoe je dat doet, lees je hier. 
• Breng vriendelijkheid in de praktijk.
• Vergeving gaat regelrecht tegen de overleving van het ego in.
• Humor is de geheime wapen dat het ego opeens kan verrassen.

|39 | Tip | Wat te doen als je een pijnlichaam van iemand anders tegenkomt?

Merk je het pijnlichaam in iemand anders op? Zoekt iemand op onbewuste wijze een conflict? Blijf dan zelf aanwezig en zonder mentale oordeel in plaats van reactief.

Je staat de onbewustheid in de ander toe. Je blijft in je lichaam. Jij neemt het allemaal waar en herinnert je op dit moment wat jou de toestand van aanwezigheid brengt.

Je zit daar, intens verbonden met je lichaam, en zo breng je aanwezigheid naar de situatie, in plaats van de reactiviteit van het ‘ikje'.

Toestaan is het meest krachtige wat je kunt doen. Je accepteert volledig de huidige gemoedstoestand van de mensen met een actief pijnlichaam en je laat het verlangen los om begrepen te worden door ze. Want dat zullen ze toch niet.

Je voelt hierdoor een gewicht van je schouders vallen. Je wilt niet meer dat ze zich anders gedragen en je beschuldigt ze niet meer voor wat ze wel of niet gedaan hebben.

Er was niemand die iets verkeerd heeft gedaan. Het was onbewustheid. Er is op dat moment niemand daar. Het is niet iets persoonlijks.

Naderhand kun je ernaar wijzen om de ander te helpen gedissocieerd te worden en makkelijker bewustzijn op te roepen over die situatie. “Oh, het komt weer, kun je het voelen?”

|40| Tip |De fijnste boeken over het pijnlichaam (ego)

Er bestaan twee boeken waarvan alleen al het lezen van de woorden ervoor zorgt dat het pijnlichaam vredig wordt. De boeken gaan trouwens ook op de meest heldere manier in op het onderwerp van het pijnlichaam.

Misschien wist je het al, maar ik heb het over de twee onbetwistbaar meesterlijke boeken van Eckhart Tolle: ‘De Kracht van het Nu' en ‘Een nieuwe Aarde.' Als je ze nog niet had, schaf ze dan aan. Je zal echt versteld staan van hoeveel vrede deze boeken op de lezer overbrengen.

|41| Tip |Bekijk tot slot deze mooie reflectie op het ego

In onderstaande video geeft Sanny Verhoeven haar mooie reflectie over het pijnlichaam, oftewel het ego. Het goede nieuws is bovendien dat je je ego kunt trainen, bijvoorbeeld met een geleide meditatietekst.

Hartelijk bedankt voor het lezen van dit uitgebreide artikel over het ego/pijnlichaam. Je bent welkom om een reactie achter te laten onderaan dit artikel.