Wat gebeurt er nadat we doodgaan? Is de dood het einde van alles, of is er ook leven na de dood? Velen van ons zijn ooit in hun leven hiernaar nieuwsgierig geweest. Lees hier meer over het wetenschappelijk onderzoek naar de ziel en bewijs voor leven na de dood.
Laatst stuitte ik op een wetenschappelijke publicatie uit 2014 met ‘bewijs' over het bestaan van de ziel. ‘Bewijs' zet ik niet voor niks tussen aanhalingstekens, want wat voorop gesteld moet worden betreft het bestaan van de ziel: dit is nooit volledig bewezen, maar ook niet ontkracht.
Dat is meteen ook het hele punt van geloven in de ziel, wat met andere woorden ook het zesde zintuig genoemd wordt: het geloven in de ziel is inherent een daad van geloof – geen daad van verstand en wetenschappelijke kaders.
Inhoud van deze pagina:
De terugreis van de ziel naar de bron
Er zijn al eeuwenlang mensen aan het debatteren over het bestaan van de ziel. Er blijft namelijk een soort mysterie hangen rondom het onderwerp van de ziel.
Ook voor de wetenschap blijft dit onderwerp erg fascinerend – en nu is het dus zo dat een aantal onderzoekers nieuw bewijs over het bestaan van een ziel heeft ontdekt. Ze hebben namelijk ontdekt dat de ziel niet doodgaat, oftewel eindigt. De ziel maakt een terugreis naar waar het vandaan kwam, het alles, het universum.
Het onderzoek: bewijs voor leven na de dood
Twee onderzoekers die zich gespecialiseerd hebben in kwantumfysica, verklaren dat zij kunnen bewijzen dat er leven is na de dood, en dat er een ziel is. Het gaat om dokter Stuart Hameroff en Sir Roger Penrose. Zij kwamen met de ‘Quantum theory of consciousness’. Sinds 1996 hebben ze hieraan gewerkt. De theorie zegt dat de ziel van de mens een speciale plek heeft in de breincellen, in bepaalde structuren in de breincellen die ze ‘microtubules’ noemen.
Volgens hen is ons brein een soort computer-hardware, en het bewustzijn is een software-programma dat op die computer loopt. Ze ontdekten dat het programma van het bewustzijn blijft lopen, ook nadat we doodgaan. De theorie stelt dat, nadat mensen doodgaan, de ‘microtubules’ de informatie die ze bevatten niet verliezen.
Wetenschap leert ons dat energie nooit verloren gaat.
Een ander onderzoek van de Universiteit van Virginia: leven na de dood keihard bewezen
In onderstaande video uit 2017 vind je de resultaten van 50 jaar onderzoek aan de universiteit van Virginia, waarin 2.500 gevallen zijn onderzocht om leven na de dood te bewijzen.
Even tussendoor: Heb je jouw NLP Doe-Boek al?
Vind je mijn blog zinvol en wil je alles in de vingers krijgen om je communicatie & relaties te boosten? Ik maakte dit simpele NLP Doe-Boek voor je. Mis jouw exemplaar niet: Hier met blogkorting en gratis verzending.
Wel moet gezegd worden dat er talloze grote wetenschappers zijn die het bestaan van de ziel en leven na de dood ‘bewezen' hebben. Denk maar aan de theorieën van Albert Einstein en de vele theorieën uit de kwantumfysica, waaronder die van ‘verstrengeling'.
Hoe is het om naar het hiernamaals te gaan? Bijna-dood-ervaringen zagen er allemaal als volgt uit…
Er worden steeds meer verhalen naar buiten gebracht van mensen die een bijna-dood-ervaring hebben gehad, en het bijzondere is: de meerderheid van deze beschrijvingen komen precies met elkaar overeen.
Er zijn tienduizenden getuigenverklaringen van mensen die meetbaar dood waren – bijvoorbeeld omdat ze een uur zonder hersenactiviteit waren of gereanimeerd moesten worden – en in hun beschrijvingen over het hiernamaals zijn duidelijke trends waar te nemen.
Onder andere Pim van Lommel en Eben Alexander hebben hier prachtige onderzoeken naar gedaan. Ook R.A. Moody schrijft hierover in het boek ‘Leven na dit Leven.' De beschrijvingen zijn als volgt:
Een op sterven liggende man. Zijn lichamelijke pijnen bereiken een hoogtepunt. Op dat moment hoort hij dat de dokter hem dood verklaart. Dan hoort hij een onaangenaam geluid: een luid gezoem of gerinkel, en tegelijk voelt hij zich met grote snelheid opeens weggezogen worden in een donkere tunnel. Er is geen sprake van paniek of angst: hij laat zich gewoon mee-glijden. Aan het einde van de tunnel ziet hij een prachtig, boven-aards licht. Het licht is onweerstaanbaar en hij wordt er dan ook sterk tot aangetrokken.
Hoe dichterbij het licht, hoe meer bevrijd van de aardse lasten. Een onbeschrijfelijk geluksgevoel neemt bezit van hem. Daarna bevindt hij zich opeens buiten zijn eigen stoffelijke lichaam, nog altijd in de onmiddellijke omgeving ervan. Hij kan zijn lichaam van een afstandje, als een toeschouwer ervan, zien. Terwijl hij in een toestand van emotionele beroering is, ziet hij hoe gepoogd wordt hem weer tot leven te wekken.
Hij raakt er enkele momenten later al een beetje meer aan gewend, deze vreemde toestand. Hij kan dan opeens vaag gestalten van dierbaren waarnemen die reeds zijn heengegaan. Een wezen van licht verschijnt dan en laat hem de voornaamste gebeurtenissen uit dat leven zien. Het is een woordeloze vraag om zijn leven te evalueren.
Maar dan komt er een gevoel dat het nog geen tijd is om het aardse leven voorgoed te verlaten. Er zijn nog meer lessen te leren. De reanimatiepoging werkt. Hij wordt teruggestuurd en komt terug van zijn bijna-dood-ervaring. Het mysterieuze licht ebt weg en hij glijden weer terug…
Laten we hier een dialoog van maken: hoe kijk jij naar leven na de dood?
Laat gerust in de reacties weten hoe jij tegen leven na de dood aankijkt of wat jij van het wetenschappelijk onderzoek uit dit artikel vindt. Ik zal in ieder geval mijn reflectie in de volgende paragraaf opschrijven. Ik vind het in ieder geval knap dat mensen een groot aantal jaren van hun leven wijden aan het onderzoeken van dit onderwerp.
Mijn reflectie over leven na de dood
Voor mijn gevoel is er leven na de dood. Ik voel namelijk persoonlijk sterk het verschil tussen wanneer ik mijn ziel in mijn lichaam voel en wanneer ik mijn ziel niet voel. Dat geeft me vertrouwen in leven na de dood. Bovendien houd ik van het idee dat je aardse leven een spirituele leerschool is om deugden te ontwikkelen die jouw ziel zal meenemen naar het hiernamaals.
Is leven na de dood iets droevigs of iets feestelijks?
Laatst woonde ik een bijzondere viering bij. Het was een viering ter gelegenheid van het heengaan van Meera, een van de kunstenaars in de toenmalige Osho-commune. Het was een feest en er werd gedanst! Dit deed me opeens denken aan een uitspraak van Alan Watts: ‘We hebben een cultuur gecreëerd waarin we de dood fundamenteel weerstaan.'
Het is interessant: is de dood iets droevigs of iets feestelijks? Of allebei? Toen filosoof Alan Watts eens aan iemand vroeg of hij in leven na de dood gelooft, was het antwoord van de man als volgt:
Ik weet 100% zeker dat ik naar de hemel ga, vol geluk kan ik van oneindige blijdschap gaan genieten… Maar ik wilde dat je niet zo'n negatief en deprimerend onderwerp aansneed.
De dood is momenteel in ieder geval een probleem in het westen: iemand die terminaal ziek is, en aan het eind van zijn leven is, gaat naar een ziekenhuis. En al zijn vrienden komen naar hem toe, en zeggen: ‘Wees maar vrolijk, blijf maar vechten, het gaat goed komen met je. Over een paar dagen zijn we weer thuis en gaan we weer picknicken.'
De dokters mogen terminaal zieke mensen niet helpen sterven: de sociale definitie van hun beroep is dat ze je moeten genezen. Ze kunnen niet oprecht zeggen: ‘Luister! Je gaat sterven, en het zal geweldig worden! Geen verantwoordelijkheden meer, je hoeft geen rekeningen meer te betalen, je hoeft je geen zorgen meer te maken! En laten we er met een knal uitgaan, met een feestje, en we halen al je vrienden erbij, en we gaan champagne drinken!
Dit is in ieder geval interessante stof om over te contempleren of filosoferen.
De kracht van je ziel kun je op allerlei manieren gebruiken
Ik blijf in ieder geval graag op de hoogte van dit soort leuke onderzoeken! Tot die tijd is er ook nog de vraag: wat kun je allemaal met je ziel doen?
- Lees bijvoorbeeld eens het artikel over hoe je je hart/intuïtie/ziel/zesde zintuig kunt volgen.
- Ben je daarnaast bekend met ‘familieopstellingen‘? Daarin wordt ook uitgegaan van het fenomeen dat informatie in een ‘familieziel' of ‘systeem' beschikbaar is en op te vangen is.
Leven na de dood? Boekentip over hoe krachtig het is om je met je ziel te verbinden
Ook is er een prachtig boek van sterauteur Gary Zukav verschenen over de kracht van de ziel: ‘De Kracht Van Je Spirit.' Gary Zukav beschrijft de thema's van intuïtie en buitenzintuiglijke waarneming.
Hij demonstreert hoe de mens in liefde en levenskracht rust doordat je in een groter verband leeft dan je met je 5 ‘normale' zintuigen kunt waarnemen. Ieder mens kan contact maken met zijn diepste bronnen van gevoel, inzicht en creativiteit, en daardoor een voller en krachtiger leven leiden. Bekijk ‘De Kracht Van Je Spirit' hier via Bol.com.
Do not stand at my grave and weep;
I am not there. I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning's hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there. I did not die.
– Mary Elizabeth Frye
Op jouw geluk!
Interessant om wat meer over wetenschap te lezen.
Het in bekend dat sommige mensen uit hun lichaam kunnen stappen. En dan naast hun lichaam staan om te zien wat er gebeurt. Met name operaties. Ook ik kan uit mijn lichaam treden en reizen. Zo ben ik gaan reizen naar de plek waar je komt als je overleden bent. Er zijn veel dimensies. Deze worden sferen genoemd. Je hebt 7 donkere sferen en 7 lichte sferen. Elk mens wat overlijdt komt in een sfeer van zijn eigen afspiegeling. Een moordenaar komt in de sfeer van zijn afspiegeling. Bij andere moordenaars. Verkrachters en dieven komen eveneens in die sfeer waar meer van hun zijn. Mensen die een eind aan hun leven maken komen in de allerlaagste sfeer. Het donkerste van het donkerste. Op het moment van overlijden zagen zij de wereld ook donker. Mensen die heel veel liefde en veel goede dingen gedaan heeft voor anderen komen vaak hoog in de sferen. Tussen de vierde en de vijfde sfeer is er een kindersfeer. Daar gaan de overleden kinderen heen. En er is een sfeer voor overleden huisdieren. Iedereen komt wel weer een keer terug op aarde. Omdat wij veel moeten leren. Het duurt heel erg lang voordat wij daar mogen blijven. Wanneer we bijna aan het eind zijn gekomen om elke keer in reïncarnatie te gaan kan het zijn dat wij bijv. In de baarmoeder al kunnen overlijden. Of vlak na ons geboorte. Of na 8 of 9 jaar na ons geboorte of tijdens onze tienerjaren. Hoe jonger we overlijden Hoe minder tijd wij nog overhadden om aards te moeten leven. We hebben nu eenmaal een aantal eeuwen nodig om te reïncarneren en de aardse dingen eigen te maken maar vooral om te leren om liefde te geven in ons leven. Liefde is licht. En licht is liefde. God bestaat alleen maar uit licht en liefde. Het is geen persoon. Beslist niet. De sferen hebben de mensen zelf gebouwd. Zodat alles daar komt wat je was op aarde. In de derde sfeer kun je terug naar aarde. Je kiest de familie uit die bij jou past zodat je kunt leren omgaan met liefde en dit ook aan andere kunt doorgeven. Uiteraard maken wij ook fouten. Dit moeten wij goedmaken in een volgend leven. De maatschappij waarin we leven speelt een grote rol. We kunnen beïnvloed worden door anderen waardoor we fouten maken. Of verslaafd raken. Of ziek worden waardoor we eerder de aarde moeten verlaten. De mensen zorgen niet allemaal even goed voor hun aardse lichaam. Hierdoor kan het leven hierdoor worden verkort.
Dankjewel voor je toevoeging Hetty. Heel waardevol.
Je zei dat mensen die zelfmoord plegen in het donkerste van alles komen maar die zijn toch niet altijd slecht? Hebben ze zich misdragen? Nee ze hebben gewoon zo veel dingen mee gemaakt dat het gewoon te veel word. Het klopt dat hun de wereld donker zien maar waarom zou je ze dan geen licht puntje geven om ze te helpen na de dood?
Kan iemand me dat vertellen?
Ik ben net mijn vrouw, mijn beste vriedin en zielsverband verloren door zelfdoding. Zij heeft heel veel goeds gedaan voor deze wereld en alle ellende op zich genomen. Ze belande in een depressie en uiteindelijk is ze uit deze wereld gestapt. Elke dag minuut van de dag denk ik waar ze nu is en hoop ik dat ze ergens is waar ze eindelijk rust heeft gevonden. Als zij waar ze nu is ook op een donkere plaats is dan zal ik geen minuut twijfelen om haar achterna te gaan om haar bij te staan, want ze verdient rust. Ik heb gefaald en ik wil niet nog eens falen en haar in steek laten!!
Iedereen gaat naar God, naar het Vaderhart terug , naar onvoorwaardelijke liefde en vergeving.
Waarom zou iemand die uit wanhoop of verdriet zelfmoord pleegt niet naar God gaan.
Zend haar in gedachte alle goeds voor haar taak in die andere dimensie.
Zo help je haar en ook jezelf.
Wat een onzin. NIEMAND heeft God ooit gezien. 0% bewijzen van, jullie maken jezelf iets wijs.
Ik kan mij niet voorstellen dat net zoals mijn zusje met haar goede lieve ziel ook nog eens in de laagste sferen komt. Ik ben onlangs bij een rouwrevolutie geweest, geleidt door Jill en Maartje, en zij hebben dit voor mij ontkracht. Het universum is liefde, alleen maar liefde! Ook daar leer je weer verder! Jouw geboorte en jouw dood en onze dierbaren stonden al vast. Wij achterblijvers zitten natuurlijk met al ons verdriet en gemis, en ik ook omdat ik de angsten, wanhoop van mijn zusje dagelijks moest meemaken. Zoveel leed van haar deed mij zoveel pijn, ik moet dit een plekje geven. Dat is weer mijn proces. Mijn zusje is recent overleden. Maar ik weet dat zij rust heeft gevonden. Ik heb ook een mooi teken mogen ontvangen! Ik wens jou veel kracht en sterkte toe!
Over zelfmoord wil ik wel toelichten dat als je dit doet in een andere wereld zit dan de realiteit je zit in een cocon waar je niet meer uitkam je ziet geen uitweg meer alle levenslust is weg en er rest alleen nog jezelf te doden om van de psychische pijn verlost te zijn ik denk als er een leven is na de dood zal die ziel bevrijd zijn en lijdt de persoon niet meer de storingen in zijn hersenen zijn weg mits de hersenen niet meer functioneren dus de ziel is los van de slecht werkende hersenen die de levenslust wegnamen !
Omdat alleen God beslist over leven en dood. Jezelf doden is het ergste wat je kan doen. Daarom kom je in de laagste sferen terecht.
Mensen die zelfmoord plegen zitten in een diepe put , ze willen niet meer leven omdat ze in een donkere tunnel zitten en er niet uitgeraken, .wat ik niet begrijp dat men die zieke mensen nog een gaan straffen om wat ze hebben gedaan ! Dit klopt toch niet met de realiteit ,hun geest is ziek en het lichaam ook want de geest is sterker dan het lichaam ! Men gaat toch ook
Niet de mensen straffen die aan kanker vroegtijdig zijn gestorven !
er is zeker een leven na de dood . nadat 3 dagen later mijn moeder was gestorven . hoorde ik s’nachts de trap kraken naar boven op de zelfde manier hoe mijn moeder naar boven kwam . de dag daarop kwam ik in de kamer waar mijn zus slaapt en zag ik het licht branden dat ik die avond had uitgedaan . ook vanaf ik de trap hoorde kraken kreeg ik 2min later een gevoel op mij komen liggen .zwaar .ik was toen goed wakker dus heb dit niet gedroomd . ik kon niets doen of zeggen .ik was precies verlamt toen . 2 dagen later ging ik haar lotto formulier laten nakijken en zij had 5 juiste gewonnen .met de cijfers die zij mij daarvoor had gegeven . 2 weken later had ik ook de auto gevonden waar ik op zoek naar was die niet meer te krijgen was. er werd ook wat geld gestort op mijn rekening dat ik nooit geweten heb van wie of waar het kwam . noch heb ik het gevoel dat zij bij mij is . en zeker s’avonds ??? . dit zijn rare verhalen maar wel echte verhalen . volgens mijn gevoel is mijn moeder bij mij in huis .ik zie niets hoor niets meer .maar toch voel ik soms dat ik niet alleen ben .ook dat er soms mensen komen bij mij die zeggen dat er bij mij thuis een zware sfeer hangt .soms een drukke sfeer . maar hoe komt dit ?? weet ik niet .
Hallo is jouw moeder bij uw in huis gestorven?als ik dat vragen mag.
Maar wat is dan het uiteindelijke doel? En wie heeft die doel voor ons gecreëerd?
Vraag mij wel dit af: Mensen die een eind aan hun leven maken komen in de allerlaagste sfeer. Ik ben ongeneeslijk ziek en zal uiteindelijk een eind aan deze nachtmerrie moeten maken. Ik kan niet wachten op ondraaglijk lijden. Hoe zit het daarmee?
U zou eigenlijk het boek kringloop der ziel van ene Jozef Rulof moeten lezen. Dan weet u!! Doe geen Euthganasie, maar aanvaard de pijnstillers, zoals morfine, dat beeindigt ook ons leven. Het proces waardoor u heen moet zorgt voor meer weten. Door de pijnen ontwaakt er iets in de mens, wat u waarschijnlijk niet op een andere mnanier kunt leren. Het zijn kosmische wetten. Ik wenns u veel sterkte kracht en inzicht toe!!
God is barmhartig en waarom zou hij de mensen die geestelijk ziek zijn niet omarmen en verwelkomen !
Schitterend geschreven !!! Zoveel interessante info ! Dankjewel 🙏
Erg mooi dit, het beste wat ik ooit heb gelezen. Danku zeer <3
Narek Torosian (Armeense komaf, 21 jr)
Verder gaat het wel goed met je Lieve Hetty? Want het is nogal een persoonlijke beleving (wil het geen ervaring noemen) die je hier als waarheid verkondigd. Het klinkt mooi, maar niet aannemelijk. Er bestaat ook nog zoiets als vergeving voor mensen die het wellicht niet slim hebben aangepakt in het leven. God houd van iedereen, ook van een junk of zelfs van een moordenaar als hij om vergeving vraagt. Deze eigen sferen is een eigen inbeelding.
Ik word hier juist erg verdrietig van Hetty. Mijn zusje had verschrikkelijke angsten en wanhoop, de laatste anderhalf jaar van haar leven, 15 jaar geleden ook. Nu wist ze echt dat ze niet meer beter ging worden en dat niemand haar kon helpen. Het was mensonterend hoe zij geleden heeft. Zij kon niet meer! Afgelopen 9 mei is zij niet meer onder ons! Dan zou zij dan ook in de allerlaagste sferen terecht komen? Zij was zo’n lieve goede ziel. Dat verdient zij niet. 😢
Wat een onzin vind ik dit. Dat iemand, door ondraaglijk lijden zelfmoord pleegt en dan in de donkerste lagen komt. Hoe zit het dan met Euthanasie? Is dat ook zelfmoord? En, waarom is er zoveel ellende en onrecht? Mijn antwoord: de mens is een (vind ik) dom dier, dat toevallig heeft leren praten.
kijk, de regels van de moderne samenleving zijn gebaseerd op wat in de heilige boeken van de verschillende godsdiensten staan. Ik wil even verduidelijken dat ik het niet ok vind dat moordenaars moorden plegen en verkrachters verkrachten. maar ik wil jullie gewoon zeggen dat ik denk dat als er andere normen waren in onze cultuur, jullie een andere mening zouden hebben over het goede en het kwade. daarom denk ik dat je niet veroordeeld wordt op basis van de regels van onze moderne samenleving maar dat je veroordeeld wordt op basis van je schuldgevoel. als je dingen hebt gedaan in je leven die je zelf als slecht ziet dan ga je een expresseticket krijgen voor oneindige kwelling. als laatst wil ik nog even verduidelijken dat ik zelf niet persoonlijk gelovig ben maar ik uit gewoon mij theorie over een mogelijke leven na de dood en een mogelijke hel en hemel
Hetty, precies wat ik en mijn moeder denken hoe het is. Dit heeft het overlijden van mijn moeder makkelijker gemaakt. Ik kon haar ondersteunen hierin. Ik weet niet in welke sferen mijn ouders zitten maar dat ze elkaar weer gaan tegenkomen is mij wel duidelijk. De hogere sferen kunnen de lagere bezoeken. Dat geeft mij troost. Het weer elkaar tegenkomen en zielen herkenning.
Hallo allemaal,
Mijn moeder overleed afgelopen 16 dec om 5 voor 7 s’avonds.
Toen dat gebeurde klonk er een keiharde klap in huis.
Ze was ziek ze had kanker en accepteerde dat ze dood zou gaan.
Ze was een eerlijk en rechtvaardig mens.
Ik heb wel al aardig wat dingen meegemaakt maar dit was vreemd voor me en ik kan er ook niets over terug vinden als ik er naar zoek.
Misschien is er iemand die dit leest die dit wel bekend voor komt.
Dan hoor ik het graag❤
De dag nadat mijn moeder overleed, gingen mijn vrouw en ik in het huis waar mijn moeder woonde het een en ander regelen voor de begrafenis. Tijdens het doorzoeken en ordenen van documenten e.d. klonk opeens een donderend geraas in de keuken. Wij gingen kijken en zagen dat een deel van het plafond was ingestort. Navraag bij buren of er ergens werkzaamheden waren (heien, boren, timmeren of i.d.) wat het instorten zou kunnen verklaren leverde niets op. Ook was er voor zover ik weet geen zwakke plek in het plafond. M.i. was het een teken van mijn moeder, iets van ‘laat de boel de boel maar’ of, meer wetenschappelijk geredeneerd, was er sprake van synchroniciteit (Jung).
Absoluut. Zulke ervaringen heb ik ook regelmatig – en eigenlijk kunnen we zelfs dagelijks meerdere keren ervaren.
Tijdens een opstellingensessie heb ik contact gehad met een vorig leven.Iemand anders representeerde mijn “ik” en dat bleek een oude “ik “te zijn. Vreemde ervaring en het schijnt ook niet vaak voor te komen. Daarna ben ik gaan zoeken wat dit te betekenen had, Veel informatie kwam vanzelf op mijn weg. Synchroniciteit waarschijnlijk. Ik heb het boek van Bas Steman gelezen,” Morgan een liefde”. Prachtig verhaal hoe hij in contact kwam met zijn vorige leven en hoe dat leven gekoppeld is aan het huidige leven. We dragen allemaal vele levens bij ons in ons onderbewustzijn en die hebben veel meer invloed op ons zijn dan we ons maar kunnen voorstellen. Wij zijn het product van dat onderbewustzijn. De grote vraag is, wat is dan bewustzijn. Tijdens de opstellingen heb ik wel gemerkt dat dat bewustzijn niet uit ons brein komt maar dat we ermee in verbinding staan. Het brein is een soort ontvanger maar ook een zender. Gedachten beïnvloeden de reële wereld. Op dit moment bestudeer ik de boeken van De Geheime Leer van mevr. Blavatsky. Deze sluiten nauw aan bij mijn ervaringen en ik hoop hierin het antwoord te vinden op de vraag wat bewustzijn is en wat het betekent om mens te zijn. Ik denk dat het een eeuwige reis naar hoger(groter) bewustzijn is. Dat we langzaam in contact komen met het hele universum en daar respectvol mee om kunnen gaan.
Als verpleegkundige was ik bij een stervende patient aan het waken. Hij was buiten bewustzijn. Al zittend en lezend aan een tafel gingen de gordijnen naar mij toe waaien. Dat duurde ongeveer een halve minuut.
Daarna controleerde ik hem, maar aan zijn bewusteloze toestand was niets veranderd. De dubbele deuren waren dicht en niemand kwam binnen. Dus geen tocht. Buiten was het rustig weer.
Kan dit een moment van uittreding zijn?
In 2017 heb ik een visioen gehad. Ik fietste rustig langs het strand in noord Portugal en kwam in een mini ervaring (7 minuten) over een ruimtereis. Mijn lichaam was een flexibel stuk gereedschap met een computer maar mijn bewustzijn functioneerde optimaal. Ik kon met duizelingwekkende snelheid door de ruimte reizen en plots was ik weer langs het strand in Portugal. Het was een angstwekkend realistische ervaring. Na de documentaire op tv over het eeuwige leven met Jan Mulder ben ik ervan overtuigd dat onze toekomst die kant op zal gaan
Ik heb dit artikel over leven na de dood met veel interesse gelezen. Een wetenschappelijke benadering, die leven na de dood moet “bewijzen” zegt mij niet zoveel. De wetenschap heeft niet op alles een antwoord. De dood is en blijft een mysterie en misschien moet dat ook.
Probeer je eens voor te stellen hoe het is voordat je vader je maakte bij je moeder….
Dat gaat niet omdat er niks is tottaal niks
En bijna dood ervaringen… Daar geloof ik niet in… Bijna dood is niet dood
Een wiskundeleraar zei mij ooit dat hij het wetenschappelijk zag: “Leven is energie en energie gaat nooit verloren. Het transformeert alleen maar.” Dit vond ik een interessante visie op sterven. Ondertussen denk ik dat het belangrijk is, dat we bij de uitvaart het leven vieren.
MIjn vader werd in zijn doodswens na een beroerte wel geholpen door artsen. Het laatste wat hij zag, voordat hij zijn eerste morfinespuit kreeg, was de arts die zei: “Je hebt het goed gedaan”. Mijn vader is heel zacht weggegleden. We waren er allemaal bij. En het moment dat hij weg was, zag je dat ook aan het lichaam. Het was niet meer dan dat. Voor mij was dit een aanduiding dat de ziel “vertrokken” was, oftewel “op reis”.
Ik kreeg in mijn slaap een bericht van Boejezalla. Boeddha, Jezus, Allah…
Het vertelde mij dat de aarde is gekozen als opleiding voor mens en dier.
Het eindexamen van de schepper(s) is bepalend voor het vervolg na je aardse tijd.
De stem van Boe(da)Jez(us)Alla vertelde me dat het medewerken aan een prachtige schepping en verblijf voor allen op gelijke voet beloond zal worden.
Wel is het een nadeel dat de Bijbel, Koran en Boeddhisme in hun boeken zoveel zelf hebben aangevuld met eigenbelang en de man daarin hebben laten domineren boven vrouw en dieren…
Mijn moeder stierf en er gebeurde veel rare dingen tijdens haar sterven.
Ook na haar sterven hoorde zowel mijn dochter als ik stemmen die fluisterden
Er is leven na de dood. Na diverse keren aan de andere kant te zijn geweest is dat voor mij een feit. Tijdens mijn laatste uittreding kwam ik weer de dood als skelet tegen. Ik was met corona opgenomen en hoorde allerlei artsen en vpk hun best doen. De dood wilde me meenemen, maar ik zei nog niet klaar te wezen op aarde. Ik moest nog wat doen. De dood overtuigde ik met gevoelscommunicatie en ik kwam weer terug in mijn lichaam. Ik knapte snel op,en mocht naar huis. De weken daarna kreeg ik veel spirituele ervaringen door. Ik was erg emotioneel ,en het voelde alsof ik half in mijn lichaam was en met de andere helft verbonden was met een spiritueel universum. Ik kon switchen en kwam in een soort van trance.ik noem het een staat van zijn.ik voelde me samensmelten met mijn ziel.ik kwam in een toestand van algemeen weten. Mij ik bestaat niet, ik vloeide over in alles.het voelde alsof ik een heel klein stukje God was. Verleden,heden en toekomst vloeiden in elkaar over. Ballast wat ze op aarde het lichaam noemen ,laat ik achter. Ik ervaarde mijn nietigheid toen ik werd opgenomen in het geheel.Na een paar weken werd me verteld ,dat ik een belangrijke taak had op aarde,maar dat eerst mijn lichaam moest helen.langzaam verdween de spirituele ervaringen, en ik voelde me weer 1 met mijn lichaam worden. Hoe kom ik er achter wat mijn taak is ? Herkennen mensen wat ik heb meegemaakt ?
Er is 100% zeker leven na iedere dood. Dat weet elk levend wezen a priori. Met die zekere wetenschap plant ieder levend wezen zich voort. Ze weten (onbewust natuurlijk, behalve de mens met zijn rationele bewustzijn) dat hun individuele leven eindigt maar door zal gaan in hun nageslacht. Daar bereid elk individueel leven zich tijdens het het leven op aarde zich op voor.
Ze geven allemaal hun DNA-informatie door in hun nageslacht en leven zo eeuwig verder in allerlei combinaties.
Dit doet het leven al zeker ~3.5 miljard jaar.
Jazeker is er leven na de (individuele) dood en dat weten we eigenlijk allemaal als vanzelfsprekend. Anders zouden we niet aan kinderen beginnen, of een testament opmaken, of onze begrafenis regelen.
Het eeuwige leven bestaat zeker maar alleen hier op aarde in deze realiteit. Dat is zeker.
Leven zonder leven bestaat niet. En de dood is leven zonder leven.
Ik wil graag geloven dat dit kan, maar er is echter iets dat mij ontsnapt. Zouden we beseffen dat we dood zijn? En wat zal onze ziel dan doen voor eeuwigheid zonder lichaam?
Op een gegeven moment gaat de ziel zich scheiden van de persoonlijkheid. De ziel wordt gereinigd en gaat op zijn tijd weer terugnaar aarde voor iemand anders. De persoon(lijkheid) blijft in de hemel/sferen.
Ik vind het zeer opmerkelijk dat er ook bijnadoodervaringen bestaan als er geen( of toch voor 1 uur geen) hersenactiviteit is. Uit welke bron heeft u dit misschien gevonden?
Veel onderzoek is gedaan en opgetekend in zijn boek Eindeloos bewustzijn van Pim van Lommel. Een boek vol antwoorden voor mensen zoals jij en ik die onbeantwoorde vragen hebben. Niet alles kan worden verklaard, maar daarom blijft dit een zoektocht…
Ik heb nooit geloofd in een leven na de dood totdat …….
Onze 17-jarige kater Pluis had nierfalen en was al heel lang ziek.
Op vrijdagavond lag hij lusteloos met zijn kop op de voet van een schemerlamp.
Ik belde met een weekendarts en vertelde haar het een en ander waarop mijn man met Pluis naar haar toe ging.
Bij aankomst vertelde ze mijn man dat ze zelden mensen tegen kwam die hun huisdier zo goed kennen. Zijn vacht was nog zo mooi als die van een gezonde kater en ze zag de vechtlust in zijn ogen maar hij was terminaal.
Onze andere 2 katten waren op dat moment buiten. Om 22.07 hoorde ik Pluis miauwen in de eetkamer. Er was maar 1 kat die miauwde zoals hij.
Ik loop naar de eetkamer en daar is niets. Ik loop terug naar de woonkamer en kijk op de klok. Het is 22.07 uur.
Even na 22.30 uur komt mijn man met betraande ogen thuis. Hij vertelde dat de dierenarts van alles had geprobeerd om Pluis in slaap te krijgen maar hij weigerde. Uiteindelijk zag ze nog maar 1 mogelijkheid en dat was om hem rechtstreeks in zijn hart te spuiten. Ze was enorm onder de indruk van zijn vechtlust.
Ik vroeg mijn man hoe laat Pluis overleden was. Dat was om 22.07 uur. Ik was perplex maar mijn man zei: Pluis heeft je laten weten dat het goed was en afscheid van je genomen.
In aanwezigheid van mijn man kwamen later de andere 2 katten weer naar binnen. Daarvoor moest de tuindeur open gedaan worden want we hebben geen kattenluik.
Wie mij dit uit kan leggen vind ik heel knap!
Bijna 2 1/2 jaar geleden had ik een hartstilstand door , naar wat later bleek , een bloedprop die de circulatie van mijn bloed belemmerde. Ik zakte volgens mijn vrouw in elkaar zittend aan de eettafel. Zij en de buurman hebben mij gereanimeerd en daar schatting na 1 tot 1 1/2 minuut dood geweest te zijn begon mijn hart weer te kloppen. Na ook nog 3 electrochocks (2 thuis en 1 in de ambulance ) kreeg mijn hart zijn ritme weer terug. Ik heb van dit alles (gelukkig) niets gemerkt. Het enige moment waar ik bij kennis was , was toen de ambulancebroeder mij in de ambulance ging vast sjorrren. Vanaf alle momenten daarna was ik mij niet bewust. Naar alle waarschijnlijkheid ben ik in de ambulance onder narcose gebracht (vanwege onrust naar ik later hoorde) en ik werd pas wakker ongeveer een uur later in het ziekenhuis toen ik al gedotterd was. Ik heb niets van een leven na de dood meegemaakt. Weet zelfs niet meer dat ik wegzakte het schijnt er ineens geweest te zijn, ook van de hele reanimatie niets meegekregen. Na verloop van tijd kwamen natuurlijk de vragen ; is er wel leven na de dood. Mijn ervaring is dus van niet, zou willen dat het anders is maar er was helemaal niets helaas. Kijk nu heel anders tegen allerlei zaken aan die snuggeren dat we in een soort van hiernamaals doorleven.
Beste mensen, wat hier vertelt wordt is zeker een realiteit, er is leven na de dood.
de mens die sterft daar gaat de ziel uit, en die ziel komt in een onsterfelijk lichaam
maar de plek waar hij of zij komt ligt aan of hij of zij Jezus als de enige weg tot God gekozen heeft.
Als u dat gedaan hebt komt u op een plek waar de pijn en verdriet en moeite weg is ,waar het vredig is en volmaakte rust is en waar we kunnen genieten.
accepteren we Jezus als enige behoud voor ons leven niet dan komen we op een plek waar God afwezig(hel). waar kwelling
moeite verdriet pijn en afgrijzing is.
Dus geloof in het volbrachte werk wat Jezus gedaan heeft aan het kruis 2000jaar geleden en bekeer je van je huidige leven
Ik was 19 jaar en had een droom over een witte doodskist. Ik zei o het is een nare droom. 3 dagen later overleed mijn vader en nog eens 5 dagen na zijn dood werd hij begraven. Ik kwam de zaal binnen en rechts brachten ze een witte kinder doodskist binnen. Toen ik na de begrafenis thuis was emotioneel en moe ging ik om 11.00.uur naar bed. Ik had doodsangsten toen ik mijn vader zag zitten in de living en hij vroeg kom eens bij je oude zitten. Ik was in paniek en bleef in bed en ik heb nooit drugs genomen. Mijn huisarts beweerde dat het van verdriet kwam wat ik in twijfel trek. En wat dan met die witte kinder doodskist en die droom van die witte kist. Dit is maar 1 maar heb er zo vele gehad in mijn jonge jaren. Weet iemand hoe dit te verklaren is.
Toen mijn moeder overleed, zij had baarmoederhalskanker, had ik haar hand vast. Terwijl zij lag te ijlen (sterven) uitte zij veel angst. Zij was is haar ‘eigen wereld’ emoties aan het verwerken van vroeger. Daarna werd ze rustig en leek het net of ze lag te slapen. Ik voelde dat haar hand koud werd en besefte dat ze was overleden… Mijn moeder was een goedhartig en warm persoon, ik mis haar nog altijd.
Toch mijn vraag is, waar blijft je ziel (ofwel geest) na het overlijden. Als wij daar eens concrete antwoorden op kregen, dat zou geweldig zijn en konden wij ons voorbereiden op het moment wanneer wij aan de beurt waren om dit te ervaren!
Er was geen leven voor ons voor onze geboorte, zo zal er geen leven zijn na onze dood .
verkeerd, je kunt het je alleen herinneren
Een fijn artikel. Mijn moeder is afgelopen week overleden en ik mis haar enorm. Tijdens het beschilderen van haar kist zetten we een rustige piano-lijst op. Twee van de eerste vijf nummers waren de enige twee liedjes die mijn moeder ooit voor me gezongen heeft (Ik hou van jou, alleen van jou & Can you feel the love tonight). Dit voelde als een teken dat mam erbij was. Synchroniteit of hoe je het wilt noemen. Ik hoop dat ze over ons waakt vanuit boven <3